ایکو که در سال 1985 توسط ایران، پاکستان و ترکیه تأسیس شد یک سازمان منطقوی است که هدف آن، تقویت همکاری های اقتصادی، تخنیکی و فرهنگی در بین کشورهای عضو میباشد. تمرکز این سازمان در عرصه اقتصادی، بالای حذف موانع تجارتی و ایجاد یک زیربنای ترانسپورتی در راستای تسهیل تجارت میباشد.

علاوه بر سه عضو بنیانگذار، هم اکنون هفت کشور دیگر نیز در ایکو عضویت دارند: یعنی افغانستان، آذربایجان، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان.

از میان 10 کشور عضو ایکو، هفت کشور محاط به خشکه اند و افغانستان با پنج کشور عضو دارای سرحد مشترک است. پتانسیل کلی بازار منطقه ایکو، تقریباً 420 میلیون مصرف کننده است. این منطقه علاوه بر جمعیت فراوان خود، حائز عواملی از قبیل معادن غنی، منابع زراعتی، و موقعیتی ستراتیژیک می باشد که تمام اینها برای تبدیل شدن به یک بلوک اقتصادی توانا مفید هستند.

در 1995، اعضاء ایکو یک ستراتیژی همکاری های اقتصادی را طرح کردند که بالای این موارد متمرکز بود:

• رفع هرچه بیشتر موانع تجارت در منطقه ایکو و توسعه تجارت منطقوی
• افزایش همکاری های اقتصادی به هدف سهمگیری در رشد تجارت جهانی
• الغاء پالیسی های تجارتی و شرایط تجارتی غیرمنصفانه برای کشورهای عضو
• مشارکت کاملتر در پروسه جهانی شدن.

در جولای 2003، این سازمان موافقتنامه تجارتی ایکو را جهت تقویت تجارت در سطح منطقه و فراتر از آن طرح نمود. هدف این موافقتنامه، رفع موانع تجارت و ایجاد ساحه تجارت آزاد در منطقه ایکو تا سال 2015 میباشد.

طی سال 11-2010، مجموع میزان تجارت در میان اعضای سازمان ایکو بالغ بر 56 میلیارد دالر بود.